Kolya-Urengoy in de Bondsdag en mijn onenigheid met zijn stomme, provocerende uitvoering. Ja - oorlog is een ramp, een enorm ongeluk, Verdriet! Maar geen algemeen ongeluk! Om iets anders te zeggen is om op hetzelfde bord de pijn en de angst van de SLACHTOFFER te plaatsen, en de pijn en angst van de CRIM die in de gevangenis zit.

Het onschuldig vermoorden van de "Wehrmacht-soldaten" betekent de herinnering aan onze grootvaders die door deze "supermensen" zijn gedood in die oorlog te PROMOTEN.
Stelt u zich eens voor: wat zou er met deze kerel uit Urengoy gebeuren als de overwinning werd behaald door degenen die, zoals hij zei, "niet wilden sterven voor het nazisme"? En waar kwijlde hij? In het hol van Russophobes en degenen die al vier jaar Rusland en zijn burgers hebben aangedrongen. Maar ze kwamen toch naar het Sovjetland en brachten dood en verderf aan miljoenen vreedzame mensen op hun handen en in hun hersens ...
 Als deze "jongen" werd geboren, dan in een voorbehoud voor de lagere wezens ... En, net als hij, goed gevoed en goed verzorgd, is het natuurlijk gemakkelijk om beoordelingen te geven aan het Duitse parlement - die de slachtoffers zijn, die onschuldig zijn, om te bellen , gelijkstellen, kwaken en kruipen ...
In Kiev wordt het eeuwige vuur overspoeld door echte fascisten en in Rusland - dit is zo'n jonge 'historicus' - een geratel zonder eer en geweten zendt de hele wereld vernederende toespraak uit voor de burgers van zijn land. Dat is eigenlijk hetzelfde.

Postscriptum De 16-jarige jongens gingen in 1941 en onmiddellijk na de afstudeerbal naar het front om hun thuisland te verdedigen tegen buitenlandse moordenaars! En deze !! ???